10 oktober om half 9 mogen dan eindelijk de tassen en leerlingen de bus in en na een enerverende reis (spookrijden, bedelaars en Parijs tijdens de spits) komen we aan in ons hotel. Even opfrissen, hapje eten en dan op weg naar de Eiffeltoren. Spannend, 46 leerlingen en 4 docenten in één metro in Parijs. We zien wat verkopers met lichtgevende Eiffeltorens en laserlampjes en meer ook niet. Maar dan slaan we de hoek om; daar staat ze dan, in vol ornaat; de Eiffeltoren met alle lichtjes aan. De lucht vult zich met “ahhh” en “ohhh” en de camera’s worden gepakt. Dít is Parijs en de reis lijkt nu al niet meer stuk te kunnen! En dan mogen we er ook nog op! Deze avond hebben we geluk dat het heel helder is en we dit jaar voor het eerst ook naar de top gaan. Hoewel een aantal docenten en leerlingen toch wel aanzienlijke hoogtevrees hebben, waagt een groot deel zich toch naar de top. De lift er naartoe is enger dan er staan (Hoe redden ze je als de lift stil komt te staan als je er in zit!).

Dinsdag staan het Stade de France (Paris Saint-Germain!) en les catacombes op het programma. Meneer Wempe gaat met een groep les catacombes bezoeken; tunnels met muren vol met beenderen en schedels. Indrukwekkend en toch ook wel een beetje luguber. In Stade de France krijgt de groep een rondleiding. Waar heeft Madonna geplast, waar zit de president in het stadion en hoe ruikt nu een echte PSG-kleedkamer. De gids vertelde geanimeerd met leuke weetjes en wij hebben ons dan ook kostelijk geamuseerd. Hierna verzamelen wij bij de Notre-Dame. Een bezoek aan Parijs is niet compleet zonder een groet aan Quasimodo. Hierna is er een wedstrijd met diverse te vervullen opdrachten waardoor de leerlingen zich onderdompelen in de Franse/Parijse cultuur. Er worden crêpes verkocht, dansjes gedaan en lekkernijen gekocht en natuurlijk ook gewinkeld. De winnaars hebben dan ook hun Parijs T-shirt meer dan verdiend. We eten deze avond bij Flunch waar we er kip met zelf te kiezen groenten (en patatjes!) geserveerd krijgen. Hierna een indrukwekkende tour met een gids per bus door Parijs. Parijs bij nacht is schitterend en we kijken onze ogen uit.

Woensdag alweer, het gaat hard. Gisteren bij Quasimodo op bezoek, vandaag gaan we maar eens bij de zonnekoning langs. Versailles en haar tuinen zijn erg mooi en we genieten van het zonnetje. Hierna met de bus het centrum in en dan de vrije tijd op de Champs-Elysees. Daar hebben de leerlingen de Parijse economie weer goed gespekt en zijn onder andere met een gepersonaliseerd shirt van Paris Saint-Germain terug gekomen. Moe maar voldaan lopen we naar het Hard Rock café om onze buiken weer te vullen. Eenmaal terug in het hotel is het tijd om even op te frissen, want we gaan naar de film!

De laatste volle dag in Parijs is er dan ook een met veel kilometers. Vandaag staat een selfie met Mona op het programma. Het Louvre is gigantisch en er moeten keuzes gemaakt worden maar de selfie is wel gelukt! Hierna door naar de Sacre-Coeur. 237 treden. Omhoog en naar beneden. Maar een schitterend uitzicht en een waanzinnige kerk! ’s Avonds gaan we uit eten in het Quartier Latin. Allerlei verschillende keukens, voor ieder wat wils, dus de leerlingen hebben vrije keuze waarmee zij hun honger gaan stillen. Pasta en hamburgers zijn favoriet. Terug naar huis worden wij in de metro ook nog getrakteerd op een optreden in de hal van het metrostation!

Vrijdagochtend worden we om half 7 gewekt door het brandalarm. Loos alarm maar wel iedereen wakker. Sommigen gaan nog even verder tukken, de rest staat dan maar rustig op. Nog even wat proviand inslaan in de supermarkt naast het hotel en dan de bus in. Nog een laatste stop bij les Galéries  la Fayette (gigantisch warenhuis) waar de laatste souvenirs gekocht worden en vanaf het dak nog een laatste blik op Parijs. Onderweg naar huis gaan er toch veel oogjes dicht en worden er herinneringen opgehaald. Als we Spijkenisse inrijden zet de buschauffeur “Aux Champs-Elysées” aan. Terwijl wij luidkeels meezingen ,staan daar dan de verwachtingsvolle ouders. Vol met enthousiaste verhalen verdwijnen de leerlingen naar huis en komt er een einde aan deze heerlijke week.

(Marie-Michelle Acosta)