Er klonk gedempt gefluister tijdens de openingszin van de Vlaamse auteur Dirk Bracke, die op maandag 23 januari voor alle leerlingen uit klas 3 gastoptredens verzorgde. ‘Hij is een echte Belg.’  Als snel werd het doodstil en luisterde iedereen geboeid naar de auteur van boeken voor jongeren over onderwerpen als straatbendes en Jihadbruiden.

Meeste indruk maakte misschien wel de verhalen rond het  boek Black, een zeer interessante YA-roman over straatbendes in België. Duidelijk werd wel dat Dirk Bracke altijd zeer uitgebreid onderzoek deed en met veel mensen sprak alvorens hij de boeken ging schrijven.

Grappig was de volgende ervaring die de auteur met de leerlingen deelde. ‘Ik kom op de meest bijzondere plekken. Eén keer werd ik uitgenodigd in een gevangenis, geen jeugdgevangenis,’ vertelde de auteur, ‘maar een echte. Voor de gevangene was deze lezing een belevenis en later merkte ik waarom. Normaal zijn de mannen- en vrouwenafdeling gescheiden, maar bij activiteiten als deze lezing niet. Een man vroeg me vooraf of er halverwege een pauze zou zijn. Ik zei van niet, want de lezing zou maar een uurtje duren. Toch voelde ik dat die pauze op de een of andere manier belangrijk zou zijn, maar ik kon toen nog niet vermoeden waardoor.’

De leerlingen luisterden vol spanning. De auteur vertelde dat hij halverwege toch even gelegenheid tot pauzeren gaf. ‘Vijf minuutjes.’ Het woord pauze was nog niet gevallen of de vrouwelijke gevangenen kropen op schoot van een mannelijke ‘collega’ en men knuffelde, zoende en streelde of het een lieve lust was.  ‘Men gebruikte die pauze om contact te maken. Je maakt wat mee als auteur. En voor de goede orde: vandaag pauzeer ik niet.’

Ik heb genoten van het bezoek van Dirk Bracke en na afloop mailde ik hem dat. Goed om te horen dat de auteur ook van onze leerlingen genoot. ‘Maar het waren echt wel fijne jongeren. In België heeft men altijd een beetje medelijden als ik zeg dat ik soms lezingen in Nederland geef. Ze denken dat ik telkens in een zootje ongeregeld terecht komt. Maar dan zeg ik dat Nederlandse kinderen echt niet anders zijn dan Belgische. Alleen het taaltje is wat anders…’

Als voorbereiding op het bezoek las ik Black, De bruid en Over tijd. Ik raad iedereen (leerlingen en ouders) om ook eens iets van Dirk Bracke te lezen. Favoriet bij mij zijn de eerstgenoemde titels, boeken over werelden waar ik niet in thuis was en die grote indruk op me maakten.

(Marlies Verhelst)